Granotas
    • Categorías
    • Recientes
    • Popular
    • Usuarios
    • Grupos
    • Registrarse
    • Conectarse

    Y TÚ, ¿PORQUÉ ERES DEL LEVANTE?

    Programado Fijo Cerrado Movido Levante UD
    97 Mensajes 63 Posters 8.3k Visitas 1 Watching
    Cargando más mensajes
    • Más antiguo a más nuevo
    • Más nuevo a más antiguo
    • Mayor número de Votos
    Responder
    • Responder como tema
    Accede para responder
    Este tema ha sido borrado. Solo los usuarios que tengan privilegios de administración de temas pueden verlo.
    • potiP Desconectado
      poti
      Última edición por

      preguntali a mon pare ;-)
      per que jo no ho se

      força llevant !!!

      1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
      • Z Desconectado
        ZORRO GRANOTA
        Última edición por

        Como dice el anuncio de Media Markt,Yo no soy tonto
        Ahora en serio mi padre era Gimnastiquer y despues Levantinista. Yo granota.
        Ahora todos todos somos masocas, nos gusta sufrir ;-)

        1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
        • M Desconectado
          magrana
          Última edición por

          Qué buenas respuestas.

          Yo la verdad es que soy reciente. y por ser diferente

          1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
          • blaugranotaB Desconectado
            blaugranota
            Última edición por

            Jo vaig començar a ser del Llevant simplement per simpatia cap al club i la seua afició. Als meus pares no els agrada el futbol, mon pare de fet odia el futbol. A mi sempre m'ha agradat el futbol com a esport per a practicar-lo (al col·legi, a l'institut…) però mai he segut molt aficionat a visionar-lo ni per la tele ni menys encara en directe, per tradició familiar. Després de l'institut vaig anar deixant de practicar-lo i per contra em vaig anar aficionant a vore'l per televisió. Sempre he tingut certa simpatia pel Llevant UE, més que per portar la contra (davant dels xotos), per motius de justícia, per estar a favor del més dèbil. La veritat és què els aficionats granotes em donaven un poc de llàstima, per lo poquets que eren i les dificultats que passaven per poder deixar-se vore. Finalment vaig decidir-me a anar a l'estadi i vore'l en directe, seria sobre l'any 99, i a poc a poc em vaig enganxar definitivament a este club i esta afició tan humil (en el bon sentit de la paraula) i tan noble.

            1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
            • elguekE Desconectado
              elguek
              Última edición por

              pues la verdad esque empeze de pequeño a ir a casa del vecino, que era el padre de una chica que venia a mi clase desde pequeñitos y me invitaba a que fuera averlo cuando jugaba por el canal+ a las 12, luego me llevo unas cuantas veces al campo y luego al poquito vino un jugador que no se si os acordareis de el, que se llama diego torres(DELANTERO) que mis padres lo conocian desde que el era pequeño, y estuvo viviendo en mi casa asta que se busco un piso de alquiler alado de mi casa,y ivamos todos los partido a verlo, asta un viaje al calderon con mi padre y el vecino cuando estaba el atleti en segunda,luego cuando se fue estube como 2 años sin ir porque me vine a betera a vivir y no tenia como ir pero despues de un par de años mas o menos conoci en betera a una familia de granotes amigos mios los hijos, y ya como tenia como ir me saque ya el pase y este es mi setimo año seguido como socio :-D

              1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
              • irlandésI Desconectado
                irlandés
                Última edición por

                Yo por como dice salva regües, siempre preferí llevar la contraria y estar con las inmensas minorias.

                1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                • r0terR Desconectado
                  r0ter
                  Última edición por

                  Esta es mi segunda temporada como granota.

                  De chiquitín mi equipo era el Atlético de Madrid, porque me encantaba Caminero. Luego, por inercia social y para no sentirme diferente, me convertí al valencianismo y me consideré valencianista hasta hace dos años (llegué a celebrar la Copa de Koeman). Pero, en verdad, el Valencia nunca me ha llenado. Nunca me ha terminado de encantar. Fui a Mestalla 2 veces en toda mi vida, y ninguna me enganchó.
                  El caso es que mi familia no es muy futbolera y los que lo son, son sevillistas o béticos. Mi padre y mi abuelo no son muy futboleros, pero yo salí muy aficionado. Soy jugador de regional y entrenador de fútbol base. Pero me faltaba ir a algún campo y, sinceramente, decidí sacarme el pase del Levante porque era barato y así poder ver fútbol profesional.

                  El caso es que me enganché como un tonto. Al principio sólo aplaudía los goles, ahora grito y me cago en el árbitro como si fuese levantinista de toda la vida. Me siento granota, me sé todas las canciones del Levante, me leo su historia, me compro bufandas, camisetas, llaveros, cojines,… Y eso que parece ser que me aboné en la peor temporada de la historia del club, la 08/09. Pero mira... es que el Levante engancha...!!

                  Estoy deseando volver a ver esas cosas que contáis, como los ascensos en Jerez y Lleida, el campo con 10.000 espectadores,...

                  Te contaré un secreto: los grandes nos envidian.Nos envidian porque somos mortales,pq cada instante nuestro podría ser el último,todo es más hermos…

                  1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                  • sand_19S Desconectado
                    sand_19
                    Última edición por

                    pues yo xq de toda la vida me gusta el fútbol y vi que el mejor equipo femenino era el del levante. y me enganché xD
                    de hecho, mi hermano aborrece el futbol, a mi madre no le gusta, mi hermana es del valencia, y mi padre a veces para q yo no vaya sola al campo me acompaña y poco a poco se está enganchando tambien, pero en realidad tb es xotillo.. total, que por familia no viene xD

                    soy unica y eso me gusta.

                    es mas, me encanta q todo el mundo sea de un tipico equipo como barça, madrid o valencia, porque luego llego yo y digo q soy del LEVANTE y bien orgullosa de ser granota :D:D:D

                    1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                    • antonio 3056A Desconectado
                      antonio 3056
                      Última edición por

                      Fui a un Levante-Cordoba en el 2004 que ganamos 3-0,y a partir de ahi me enganche,está es mi tercera temporada con siendo abonado.

                      1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                      • Undesueca23U Desconectado
                        Undesueca23
                        Última edición por

                        A mi me caia muy simpatico el club de haberlo visto por la tele deambulando por la 2ªB en punt dos y de jugar al pcfutbol. El no conocer a nadie cercano a mi que fuera del Levante, me impidio granotizarme completamente hasta la temporada 2002/03, temporada en la que empece a salir con mi novia (que vive cerca del campo) y ahi fue cuando definitivamente me enamore del club. Eso si, solia ver mas partidos del femenino en Catarroja y en la universidad que al masculino. Del que soy abonado desde hace dos temporadas, entre otras cosas, porque al estar jugando a futbol en segunda regional, me coincidian los horarios de los partidos de mi equipo con los del Levante y no me salia rentable sacarme el pase, por lo que solo asistia a partidos esporadicos. Pese a mi corto historial, disfrute como un cosaco en Lleida con el ascenso o en Madrid celebrando la Copa de la Reina, asi como viajes sonados como el de Valladolid que pagaron los jugadores (y eso que no cobraban) o el ultimo viaje al Camp Nou.

                        Cuanto mas mal lo ha pasado el club, ha sido cuando mas me he sentido levantinista, aunque a partir de ahora quiero sentirlo solo para las cosas buenas que el futuro nos va a deparar, que ya hemos sufrido bastante.

                        1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                        • VictorieroV Desconectado
                          Victoriero
                          Última edición por

                          Ey… Me encanta todo lo que estoy leyendo en este post... Historias preciosas de veteranos de toda la vida pero, sobre todo, y es lo que más me llama la atención, de gente muy joven que, en líneas generales están enganchados al Levante por las mismas razones que los mayores... Y eso me llena de optimismo, porque me hace pensar que son auténticos levantinistas que seguirán al club en el futuro allá donde milite, aunque hayan tenido la suerte de vivir la mejor época deportiva de nuestro Levante, con los 3 años que hemos pasado en Primera de los últimos 5... Me gusta mucho también que escriban chicas y mujeres (me encantaría, por cierto, que participaran mucho más en todos los foros granotas) hablando de su levantinismo y de su amor por sus colores azulgranas, lo que no hace más que corroborar que en los 100 años de vida que tenemos su importancia ha sido vital para la supervivencia del club, aunque quizás nunca se las haya reconocido como en justicia se merecen... Y en fin, no sé... Que me está encantando todo lo que estoy leyendo... Ahhh... Que por qué soy del Levante...? Porque no podría ser de ningún otro equipo del mundo aunque hubiera nacido en Tegucigalpa... Mi Levante y yo (como diría uno que yo me sé y que tanto echo de menos) somos la misma cosa...

                          1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                          • kiso por viK No molestar
                            kiso por vi
                            Última edición por

                            Yo empecé a ir como han dicho por ahi arriba en el año 99 con aquellos talonarios de entradas que vendian, que eran como el bono Bus, que ibas al partido que querias y podia disponer la persona que quisieras un dia te acompañaban 2, otro partido no iba nadie sin perder la validez los talones.
                            Luego aquelló desapareció probablemente porque habia gente que hacia negocio con esos talones vendiendolos mas barato que las entradas en taquilla, pero era un buen sistema, a lo mejor la directiva tendria que retomarlo, para captar gente.Hacer paquetes de 10 entradas.
                            Lo digo porque veo que en este post ya hay 2 que nos enganchamos así y conmigo concretamente vienen 3 más que desde entonces nos sacamos el pase.
                            Saludos

                            1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                            • kasetoK Desconectado
                              kaseto
                              Última edición por

                              ahora me viene la tarea más dificil, en unos meses sere padre y tengo que conseguir que mi hij@ sea granota, lo veo más complicado aun viviendo en esta isla, espero que al hablarle de centenarios, ascensos, descensos, pocas grandezas y muchas miserias, sea tan tonto como su padre y se haga un sufridor.

                              1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                              • elpequeñodorianE Desconectado
                                elpequeñodorian
                                Última edición por

                                Me enganche por el año 95-96 de las entradas que daban y llegamos a formar la "seccio benetu" que duro poco poco, jajajajaaj dos amigetes y un servidor y hasta ahora sigo siendo granota, aunque soy el unico o se cambiaron al vecino o perdi el contacto, me toca ir solo a los encuertos pero no me importa.

                                1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                                • Kanan_LUDK Desconectado
                                  Kanan_LUD
                                  Última edición por

                                  Pues a mi no me gustaba el futbol hasta que a los 6 o 7 años mi padre me llevo al campo del Levante y a partir de ahi empezé a comerme el campo xD. Y mas con la influencia de que toda mi familia es granota!

                                  (lev2) (lev2) (lev2) (lev2)

                                  Levantinismo, un sentiminento fuera de lo normal…

                                  Amunt Llevant!

                                  1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                                  • SEVIS Desconectado
                                    SEVI
                                    Última edición por

                                    Lo llevo en los genes, lo fué mi padre y antes mi abuelo. Mi abuelo se aficionó porque era amigo del padre de los Calpe, y, como jugaba en el Levante, mi abuelo iba a verlo y desde entonces lo somos en mi familia.

                                    1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                                    • potiP Desconectado
                                      poti
                                      Última edición por

                                      yo jamas olvidare ir por primado reig, camino la kasa de mi abuela y girar la kabeza direcion el nou estad y ver si estaban las baderas puestas, i decir hoy juega el levante….tendria yo 5 o 6 años.....

                                      força llevant !!!

                                      1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                                      • xavi cabanyalX Desconectado
                                        xavi cabanyal
                                        Última edición por

                                        Me alegro de que haya tanta gente joven que solo por "llevar la contraria" son del LUD; me hace gracia. Os dire que soy el producto de partidos matinales en el Campo de la Malva-rosa, y después con el "trenet" al Campo Antonio Roman. Mi experiencia del Vallejo es como un sueño. Era de esos que era único, pues el resto era Xoteria pura. Conoci descensos a tercera por impago a los jugadores. me acuerdo especialmente del un primer partido en tercera contra el Aspense, en el campo seríamos 300.
                                        Soy del Levante de cuna.
                                        A mis hijos los he "envenenado" con el sentimiento granota, hice granota a mi mujer y ahora con mi nuera.
                                        Ser granota es ir contracorriente, ser diferente, como dijo Paco Gandia, "forjados en el yunque de la adversidad".
                                        Las victorias saben a victorias, los ascensos a eso mismo. He llorado en Madrid, en casa con el ascensdo en Xerez, en Lleida, pero tambien en un Levante-Ecija cuando nos quitaron de un plumazo algo que teniamos en la mano.
                                        He chafado fango desde la estación de San Lorenzo (ya desaparecida) para ir al Campo, he ido por las acequias, en fin, experiencias que se las debo por ser del Levante UD. Ojo serlo es un privilegio que todos no pueden presumir.
                                        Avant un Llevant Centenari!

                                        1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                                        • EASY_RIDERE Desconectado
                                          EASY_RIDER
                                          Última edición por

                                          @kaseto:

                                          yo lo he dicho muchas veces, por que era un chavalin en el instituto regalaban entradas. y así sin tener ningun familiar granota me fui enganchando

                                          Yo también me hice granota de esa manera. Aunque ya había ido a algún partido anteriormente y de forma muy esporádica, me enganché en la temporada 93-94 ya que cada mes se pasaban por mi instituto y regalaban entradas.
                                          En mi familia tampoco había granotas, sólo del Valencia, Barcelona y At.Baleares (de hecho este es mi "segundo equipo" ya que soy mallorquín), y nunca "había sido" de un equipo sino que cada cierto tiempo me "caía bien" un equipo : el Espanyol de N´Kono, Valverde, Lauridsen, la Real de López Ufarte, Bakero, Begiristain, e incluso algún año me cayeron bien los xotos a finales de los 80 ( :$ , era un crio y no tenía conocimiento).
                                          La verdad es que me enganché desde el principio porque también empezaba a sentirme identificado con la idiosincracia de este club : Yo no puedo ir con los que lo tienen todo de cara en la vida, con los ricos y poderosos, con los beneficiados y favorecidos, por eso no seré nunca del Valencia, del Madrid o del Barça. ¡Qué fácil es ir siempre con los grandes! Pero a mí eso no me va. Ser del Levante significa también no traicionar mis propios principios personales (no futbolísticos) y estar en concordancia con mi manera de entender la vida (qué filosófica me ha salido esta parte, jeje).
                                          Y éste pues ya es el "equipo de mi vida", y no me queda más remedio que quererle ya sea en 1ª, 2ª, 2ªB, 3ª...

                                          1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                                          • SparwasserS Desconectado
                                            Sparwasser
                                            Última edición por

                                            Mos pares no sóns gens futbolers, però a mi em començà a agradar de xicotet. Per família materna si que són prou futbolers i sempre han sigut del Burjassot CF, de fet la meua besiaia fou la sòcia nº 1 d'este club, per això este és el meu segon equip. De fet de xicotet sempre havia sentit allò que el Burjassot era el degà, de 1913, però al meu poble hi ha prou gent granota i jo veia molts cotxes amb el 1909, i jo ja sospitava d'allò del Burjassot, jo tindria uns 7 o 8 anys. I sóc del Llevant, per que mai m'ha agradat ser d'equips grans, sempre m'he identificat amb equips com el Numància, Logronyés,… i el primer estadi on vaig anar fon el Ciutat de València, en la temporada 98/99, on retornàvem a 2a i quasi pugem a 1a amb el gran Paco Salillas com a ídol. Llevant- Éibar fon el meu primer partit. Tindria uns 10 anys. Però clar no tenia ningú amb qui anar i alguna vegada anava amb mos pares quan feien partits de portes obertes, després d'insistir-los molt per anar. He arribat a conéixer l'estadi rodejat d'herba.

                                            Em vaig perdre totes les temporades de primera perquè treballava els caps de setmana per poder pagar-me els estudis i les meues coses i em vaig fer abonat en quant vaig poder, la temporada passada amb la Penya Tòtil, aní a tots els partits i férem dos desplaçaments en els que m'ho passí d'allò més bé, a Girona i Sant Sebastià, dos empats ens enduguèrem.

                                            I res, m'he fet abonat per a quedar-me, siga en la divisió que siga.

                                            Per cert, Undesueca, no jugaràs al Sueca United FC no? :-D

                                            1 Respuesta Última respuesta Responder Citar 0
                                            • First post
                                              Last post