A MI PAPÁ
-
Impresionante post, me ha echo recordar a mi abuelo y a varios levantinistas mas que ya no estan con nosotros
-
La veritat es q es un post molt bo i no m'he pogut resistir a escriure.
Soc valencianiste xo este pos m'ha emocionat i m'ha fet recordar persones q ya no estan.
Molta sort x al diumenge i q guanye el millor. -
Xe, granoteta, per coses com eixes el Llevant és el club amb més sentiment del món!
-
wenas ranita,soy valencianista y decirte k me a gustado lo k as puesto,me a emocionado.lo k hizo tu padre x ti,hazlo tb a tus hijos.y k pena k tu padre no pudiese ver la victoria del año pasado en copa del rey ante el barça y el sacenso a primera,pero weno,este dnd ste lo habra visto y habra dado su apoyo.
AMUNT VALENCIA Y AMUNT LLEVANT
LEVANTE-VALENCIA
0 1DEPORTIVO-MALLORCA
2 0
SEGIREIS EN PRIMERA -
sense comentaris,sobren les paraules.
-
AMUNT POST K LLEGA LA HORA DEL PARTIDO Y NO PUEDO MÁS KON LOS NERVIOS.LEER ESTE POST NOS LEVANTA EL ANIMO Y NOS ACE IR CN MÁS FUERZA AL KAMPO…GRACIAS RANA D CORAZÓN
-
Simplemente impresionante, es evidente que yo no soy levantinista pero esto es muy emotivo.
Un saludo
-
TU RELATO ES SENCILLAMENTE,IMPRESIONANTE,ESCALOFRIANTE,CON UN GRAN CONTENIDO ÉTICO,Y HUMANO.
SOLO LE PIDO A SANT LLEVANT Y A SU JEFE,QUE POR LA MEMORIA DE TU PADRE,Y POR TI ,QUE OS MERECEIS EL CIELO,SE DIGNEN EN TIRARNOS UNA MANITA EN ESTE ENVITE,QUE SEGURO OS HARÁ FELICES A ,VOSOTROS Y A NOSOTROS EL RESTO DE GRANOTAS,CON PASADO DIFERENTE PERO EN EL FONDO CON RECUERDOS PARECIDOS Y PARALELOS.
MI PADRE TAMBIEN ESTÁ ALLÁ ARRIBA, Y SEGURO ESPERA LO MISMO,POR SU ÚNICO EQUIPO,EL LEVANTE UD.
RECIBE UN SALUDO Y UN ABRAZO.CUIDATE.
M Y H LEVANTE.
-
Os acordaís de aquellos partidos que de vez en cuando programaban la mañana de los domingos? No recuerdo si estabanos en segunda o segunda B. Pero a él le recuerdo claramente. Creo que jugabamos contra el Alba, y le ví por primera vez acercarse lentamente por el pasillo que dividía la grada preferente: se sentaba en la curva Alboraya sempiternamente enfundado en su impecable abrigo marrón. Tenía andares pesados y lentos y la edad ya hacía huella en su corpulento cuerpo. A duras penas se las arreglaba para salvar los peldaños de la grada hasta llegar a la localidad que ocupaba domingo tras domingo . Luego se acomodaba su bufanda para protegerse del aire, oteaba el horizonte, y soltaba alguna parrafada a los vecinos: hui guañem ¡¡ Recuerdo que eran mis primeros partidos como granota. Llevaba apenas meses en la ciudad y mis vecinos de localidad se habían convertido en mis primeros amigos. Cerca de él, vi debutar a aquel imberbe rocoso y luchador que ficharon del Manises, y también al rubio y veloz lateral que acabó en el equipo vecino.
Un día no le ví mas. Dijerón que estaba enfermo…Pasarón domingos, otros fines de semanas y nunca mas le vi pasar. Aún le recuerdo.Abuelo.. Hui guañem
-
Vale la pena volver a leer esto tambien
-
@Konsul:
Vale la pena volver a leer esto tambien
Ya casi me había olvidado. Gracias Konsul por subir este post, aunque me hecho llorar de buena mañana.
-
TE AYUDO Y MUCHO,NO TODO EL MUNDO SOBREVIVE A UN ACCIDENTE DE COCHE O UN INFARTO,VIVA EL LEVANTE Y VIVA SU AFICION,Y UN GRAN RECUERDO PARA LOS QUE NO ESTAN.
-
Bueno rana q sepas q la piel de gallina es poco, mis sentimientos se han aflojado tanto q aqui estoy en el trabajo a lagrima viva.
No tendria pq contarlo pero este post me ha tocado y mucho, hace un mes y poco a mi padre Levantinista como muchos de los nuestros le dio un ataque cerebral, gracias a dios ha sido minimo en su alcance y esta recuperandose, ademas de ser diabetico etc etc etc
La semana para el partido del Lleida me dice q se viene conmigo a ver ascender al Levante, q tiene un buen presentimiento, claro por una parte una alegria tremenda pero por otra no sabia si iba a aguantar bien el trajin de arriba y abajo y si no se iba a pober debil.
Mi padre se vino conmigo, tenia dos cosas para estar disfrutando el mismo dia mi levante en el terreno de juego, jugandose el ascenso y mi padre sentado a nuestro lado.
Acabo agotado, pero joder cuando marco el levante, q alegria tenia, q cara de satisfaccion y q emocion para mi ver a mi padre a mi lado celebrando el ascenso a 1ª division. (perdon de la emocion me caen las lagraimas)
Bueno q estoy super orgullosa del esfuerzo q hizo y ahora espero q se recupere del todo, un saludo a todos los granotas, q sois ya muchos como de mi familia.MACHO LEVANTE !!!!!!!
-
A todos ests estas grandes personas, anonimas para la mayoria,pero heroes en definitiva, solo se les puede dar las gracias por todo -->
-
Esto si es un homenaje a un padre.
He llorado como una tonta, pero es tan bonito lo que se lee aqui.
Yo el ser del Levante se lo debo a mi novio, no tengo tanta historia como vosotros, pero espero que algun dia nuestro hijos se sientan como vosotros hoy.
Gracias por estas palabras -
Gracias rana, por recordarme los desplazamientos con mi Padre a Xátiva, Onda, Puerto de Sagunto,…......., incluso cuando me llevaba de la mano los últimos años en Vallejo, todavía en segunda, viendo a Mut, Pons, Wanderley,..
Gracias Rana
-
-->
me as dejado sin palabras
yo no tngo historia puesto q mi familia es del valencia y pocas veces me han llevado a ver al levante, xo esas pocas veces han servido xa q yo sientiese estos colores
-
@X¡sp!t@:
=D> -->
me as dejado sin palabras
yo no tngo historia puesto q mi familia es del valencia y pocas veces me han llevado a ver al levante, xo esas pocas veces han servido xa q yo sientiese estos colores
tu si que eres un heroe. ojalá hubiesen tantos como tú que a pesar de las circunstancias hacen de este sentimiento un orgullo
-
ABUELO
HEMOS VUELTO
-
@X¡sp!t@:
=D> -->
me as dejado sin palabras
yo no tngo historia puesto q mi familia es del valencia y pocas veces me han llevado a ver al levante, xo esas pocas veces han servido xa q yo sientiese estos colores
tu si que eres un heroe. ojalá hubiesen tantos como tú que a pesar de las circunstancias hacen de este sentimiento un orgullo
Gracias xo si no te importa UNA q soy xica