Navegación

    Granotas
    • Registrarse
    • Conectarse
    • Buscar
    • Categorías
    • Recientes
    • Popular
    • Usuarios
    • Grupos

    La abuela Vicenta

    Levante UD
    80
    236
    29476
    Cargando más mensajes
    • Más antiguo a más nuevo
    • Más nuevo a más antiguo
    • Mayor número de Votos
    Responder
    • Responder como tema
    Accede para responder
    Este tema ha sido borrado. Solo los usuarios que tengan privilegios de administración de temas pueden verlo.
    • ?
      Invitado Última edición por

      El articulo sera leido en antena mañana jueves de 20:00 a 21:00 horas en el programa La Voz Granota.
      Gracias

      Responder Citar 0
        1 Respuesta Última respuesta

      • ?
        Invitado Última edición por

        cuando se dio este pedazo historia en onda por que escuche el programa hasta las 20:30 y no lo escuhe ni se hizo mencion que se haría mas tarde?

        Responder Citar 0
          1 Respuesta Última respuesta

        • C
          chiquillo Última edición por

          me has hecho llorar macho levante

          Responder Citar 0
            1 Respuesta Última respuesta

          • millonetti Última edición por

            @lolaila:

            Gracias a todos los que, exageradamente, habeis puesto por las nubes este texto. Una vez mas daros las gracias porque cada vez que alguien lo lee y se emociona, ó se siente más levantinista, hace que me sienta más feliz por haberlo escrito.

            Deciros que hace poco recibí un privado en el que se me pedía permiso para difundirlo por radio (mdradio).

            Evidentemente accedí y solo puse dos condiciones:

            • Que se hiciesen eco de su origen ( es decir, este foro)
            • Que me avisasen del día y la hora en que lo iban a leer.

            Pero no he recibido contestación de momento. ¿Sabeis si finalmente lo han emitido?

            Un saludo y amunt Llevant !!

            lolaila

            Esta bonita historia deberia ser llevada a la gran pantalla ¿que esperais garci , berlanga , trueba en poneros manos a la obra? esto si que es una historia conmovedora y no "lo que el viento se llevo"

            Responder Citar 0
              1 Respuesta Última respuesta

            • L
              lliure Última edición por

              se podría hacer una canción con ella,

              Responder Citar 0
                1 Respuesta Última respuesta

              • ?
                Invitado Última edición por

                @CANYAMELAR GRANOTA:

                cuando se dio este pedazo historia en onda por que escuche el programa hasta las 20:30 y no lo escuhe ni se hizo mencion que se haría mas tarde?

                Pues la verdad no lo sé. Yo lo escuché enterito, de 20.00 h 21.00 h. porque me hacia cierta ilusión pero no la radiaron.

                Supongo que son "cosas del directo" ó de la contraprogramación…

                No sé, quizas lo hayan dado otro día ó quizas hayan cambiado de opinión...ni idea.

                saludos

                Responder Citar 0
                  1 Respuesta Última respuesta

                • ?
                  Invitado Última edición por

                  @lliure:

                  se podría hacer una canción con ella,

                  A la ataquerrrrrrr

                  Responder Citar 0
                    1 Respuesta Última respuesta

                  • Cartman Granota Última edición por

                    joder, si sale una cancion chula seria nuestro particula "you´ll never walk alone"

                    a ver si se consigue…y todo el campo cantandolo al unisono...
                    Se me pondrian los pelos de punta, la piel de gallina y los ojos humedos con una cancion con ese texto mientras veo al LEVANTE!!!!

                    Responder Citar 0
                      1 Respuesta Última respuesta

                    • L
                      lliure Última edición por

                      si lo lolaila me da permiso ya está en marcha,

                      Responder Citar 0
                        1 Respuesta Última respuesta

                      • ?
                        Invitado Última edición por

                        @lliure:

                        si lo lolaila me da permiso ya está en marcha,

                        Por supuesto que tienes mi permiso.

                        Mi permiso y mi agradecimiento.

                        Saludos

                        Responder Citar 0
                          1 Respuesta Última respuesta

                        • C
                          chiquillo Última edición por

                          @Cartman Granota:

                          joder, si sale una cancion chula seria nuestro particula "you´ll never walk alone"

                          a ver si se consigue…y todo el campo cantandolo al unisono...
                          Se me pondrian los pelos de punta, la piel de gallina y los ojos humedos con una cancion con ese texto mientras veo al LEVANTE!!!!

                          SERIA IMPRESIONANTE QUE SE HICIERA UNA CANCION
                          SERIA IMPRESIONANTE QUE THE PHANTOMS LA VERSIONASE
                          SERIA IMPRESIONANTE QUE SE ESCUCHARA POR MEGAFONIA
                          SERIA IMPRESIONANTE QUE LA CANTASE AL UNISONO TODO EL PUBLICO DE "EL TEATRE DELS SOMNIS"

                          GRACIES LOLAILA
                          MACHO LEVANTE
                          QUE ESTE POST SIEMPRE ESTE PRESENTE

                          Responder Citar 0
                            1 Respuesta Última respuesta

                          • ?
                            Invitado Última edición por

                            CHAPO

                            COJONUDO

                            Responder Citar 0
                              1 Respuesta Última respuesta

                            • C
                              chiquillo Última edición por

                              este post siempre arriba

                              Responder Citar 0
                                1 Respuesta Última respuesta

                              • L
                                lliure Última edición por

                                jeje

                                Son les 9 i mitja de la nit
                                El cabanyal fosquetja
                                Vicenta esta prenent la fresca
                                Davant sa casa a la vorera
                                El seu cos de huitanta anys
                                Es sosté sense traves
                                Per una cadira de platja
                                De pates oxidades

                                Que es va comprar aquell any llunya
                                Amb la primera magefesa de cuina
                                En la má esquerra una blaugrana bandera
                                Ja molt engrogueida

                                I amb la dreta saluda als cotxes
                                Eixelebradaments conduits
                                Per vintanyers que fan un rally
                                Per els carrers estrets
                                Dels poblats mariners

                                Des que toni mori
                                El mateix dia que…
                                Aquell guardia tan lleig
                                Va fer eixe embolic
                                A Madrid

                                Ella pensa que han passat 20 anys
                                Pero no ho sap cert
                                Mai vicenta va ser tan felic
                                Com el día aquell

                                Ni tan sol quand el seu fill
                                li dona a ximet
                                encara que va ser
                                el seu primer net

                                pocs mesos despres
                                de que toni es quedá
                                per sempre faenant
                                …per sempre en la mar

                                a ella el futbol no li deia res
                                es mes l´odiava
                                sempre hagues volgut anar
                                del brac de toni agarrada
                                pels carrers de colon i de la pau
                                pero toni anaba
                                amb els seus amics del peix
                                a vallejo i tard tornaba

                                cridant com un mico en cel
                                de no res es disgustaba
                                i encara que en 20 anys ell
                                mai la má li alçava
                                no podía evitar sentir-se
                                un poc espantada
                                quan l´hombreto de 1.80
                                portava el cor ences
                                i el dimoni amb ell

                                Li atribuia que…
                                Per ximpleries s´empipés
                                I ell contestava sec
                                "Perque vull " sense mes

                                D´amunt de que vam perdre una guerra
                                Almenys vull tenir el goig
                                Que el meu equip guanye un partit
                                Caguendeu¡¡¡ ¡¡¡¡cagentot

                                Quand estava enutjat
                                El seu valenciá era fort
                                La parauleta al vent
                                La boca tirant foc

                                Es santiguaba rapidament
                                Per a evitar
                                Acabar els 2 en el infern
                                Per blasfemar

                                Quand ell no va tornar
                                tot li recordava
                                Olors , objectes, sons ,pero el temps
                                La memoria li esborrava

                                Fins que va arrivar un moment
                                Per al escandol intim
                                Que es dona compte
                                De no precisar
                                El rostre del seu home

                                Aquell a qui volia des que
                                En aquell parc
                                Quand va acabar la guerra
                                La va veure devorar
                                Desesperadament un trosde pa
                                Negre como el carbo
                                Sense pensar-lo li dona el seu
                                No se preocupe usted , hoy he comido bien

                                Un dissabte plutjós
                                De fa moltes tardors
                                Avorrida va endullar
                                El vell televisor

                                El telefunken del saló
                                I en aquell nou canal
                                Que es parlaba valenciá
                                Alli estava el llevant

                                I va comencar a plorar
                                I toni estava alli
                                I continuava plorant
                                Per veure al seu marit

                                Ja hi ha prou caguendeu
                                Cridaba enfellonit
                                I vicenta pensava que mai
                                Les llagrimes deixarien de eixir

                                Poc abans de claretjar
                                Vicenta es desperta
                                No plorava i va comencar a buscar
                                La vella bandera

                                La que el seu fill i el seu marit
                                Portaben a ferro
                                Des de la malvarrosa
                                Fins a vallejo

                                La que duu des de fa 19 anys
                                Al ciutat de valencia amb ella
                                Amb la que fea el salut
                                Als xavals que cridaven tots junts
                                Abuela ja som de primera

                                Y toni des de el cel
                                ¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡Per fi caguendeu¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡

                                Responder Citar 0
                                  1 Respuesta Última respuesta

                                • C
                                  chiquillo Última edición por

                                  No me canso de leerla.
                                  Cada vez se me saltan antes las lagrimas.
                                  Este post simpre arriba.

                                  Responder Citar 0
                                    1 Respuesta Última respuesta

                                  • ?
                                    Invitado Última edición por

                                    Tienes razón cuando dices que lo íbamos a leer entero en MD Radio, por tanto te pido disculpas porque acordamos que lo avisaríamos el día de antes de emitirlo y hubo un malentendido porque en el programa no se avisó y pensamos que lo ideal sería avisarlo en antena, por lo que decidimos leerlo esta semana.

                                    Te comunico que el próximo jueves día 21 a las 20,30 de la tarde será leído con un fondo musical en el programa La voz Granota. Dicho programa se repetirá el viernes de madrugada a las dos y a las siete de la mañana. Por lo que lo podrás oir a las dos y media, y a las siete y media de la madrugada del viernes mas o menos.

                                    Un saludo y gracias por permitirme hacerlo público.

                                    P.D. El relato ya fue leido en Tiempo del Levante la semana después de subir el Levante, pero será un placer para nosotros recordar lo que vivimos en esos días.

                                    Responder Citar 0
                                      1 Respuesta Última respuesta

                                    • F
                                      fidel Última edición por

                                      subo mensaje

                                      Responder Citar 0
                                        1 Respuesta Última respuesta

                                      • ?
                                        Invitado Última edición por

                                        Lliure. Com sé que ja tindràs música i tot… maqueta al club i que l'editen, junt amb altres obres mestres que sé que hi han per ahí.

                                        Responder Citar 0
                                          1 Respuesta Última respuesta

                                        • ?
                                          Invitado Última edición por

                                          Le damos lectura en el programa de hoy, perdonar que no se pudiera leer el dia que os prometimos.
                                          Lo podeis escuchar ahora y en las repeticiones de la 1 y las 7 de la madrugada.

                                          Responder Citar 0
                                            1 Respuesta Última respuesta

                                          • L
                                            lliure Última edición por

                                            lo siento, necesitaba volver a leer este post ,
                                            con el que hice una cancion,
                                            ¡¡¡VUELVE LOLAILA¡¡¡¡

                                            EL MEJOR POST DEL FORO¡¡¡¡¡

                                            Responder Citar 0
                                              1 Respuesta Última respuesta

                                            • Lancastrian Última edición por

                                              Una historia que emociona hasta al mas frio del mundo!!!.MIS FELICITACIONES.

                                              Vivo en el Reino Unido.Deseo hablar con otros granotas por el sistema Messenger/in-
                                              ternet.Tengo microfono y camara.Busco otros in…

                                              Responder Citar 0
                                                1 Respuesta Última respuesta

                                              • ?
                                                Invitado Última edición por

                                                Con tu permiso lolailo, el lunes lo leo en Llevant Llevant

                                                Responder Citar 0
                                                  1 Respuesta Última respuesta

                                                • Ray Allen Última edición por

                                                  lliure la cancion esta para descargar??

                                                  Responder Citar 0
                                                    1 Respuesta Última respuesta

                                                  • Ray Allen Última edición por

                                                    no me deja descargarla,por cierto muy emocionante el relato

                                                    Responder Citar 0
                                                      1 Respuesta Última respuesta

                                                    • poti Última edición por

                                                      ella s'ho mereix
                                                      amunt llevant !!
                                                      esta historia se tiene k repetir este año
                                                      @lolaila:

                                                      Son las nueve y media de la noche y ya anochece en el Cabanyal. Vicenta está sola tomando la fresca sentada en la acera delante de su casita coqueta y centenaria. Su enjuto y octogenario cuerpo es sostenido sin dificultad por una silla de playa de patas oxidadas comprada aquel mismo lejano año en que tuvo su primera magefesa. En su mano izquierda sujeta una bandera blaugrana, ya muy ajada, y con la derecha saluda a los coches alocadamente conducidos por veinteañeros que hacen su particular rallie por los estrechas callejuelas de los poblados marítimos de Valencia, haciendo ostentación de fanatismo levantinista. Apenas pasan a dos ó tres metros de ella y Vicenta, aunque las cataratas casi no le dejan verlos, percibe enormes vaharadas de felicidad procedentes de aquellos ruidosos jóvenes que sin duda acabarán destrozando las bocinas de sus autos.

                                                      Desde que Toni murió, el mismo día que aquel guardia civil bigotudo tan maleducado y feo montase aquel lío en Madrid -ella cree que deben de haber pasado más de veinte años pero no estaría segura- Vicenta no se había sentido tan feliz. Ni siquiera cuando su hijo le dio su primer nieto, Ximet, pocos meses después de que Toni no volviese a casa y se quedase para siempre faenando en la mar.

                                                      A ella no le gusta el futbol, es más, en vida de Toni lo odiaba. Ella hubiera deseado que su Toni le llevara a pasear por la calle Colón, por la Plaza del Generalísimo, por la calle de la Paz,…en lugar de irse con sus amigotes de cofradía al Vallejo, el campo del Levante, a chillar y gritar como monos en celo. Además casi siempre venía disgustado y, aunque en casi veinte años de matrimonio nunca le había puesto la mano encima, ella no podía evitar sentir cierta sensación difusa parecida al miedo cuando su hombretón, con su uno ochenta y pico y sus noventa y largos kilos de peso, venía enfadado como si mil demonios se hubiesen apropiado de su alma.

                                                      Ella le achacaba enfadarse por tonterías y el le respondía que se enfadaba “porque me da la gana” y que "a vore si, damunt de que vam perdre una guerra, almenys puc tindre l'alegria que el meu equip guanye algun partit, caguendéu!". Cuando estaba muy enfadado siempre su valenciano se volvía muy agreste y siempre, pero es que siempre, soltaba la palabreja de marras ante la cual Vicenta se precitaba a santiguarse con movimientos rápidos como si el hecho de que pasaran más de dos segundos entre el cagüendios y su piadoso gesto inevitablemente fuese a conducirlos al infierno a los dos.

                                                      Cuando él no volvió, a Vicenta todo le evocaba a Toni: objetos, olores, sonidos,…Pero el paso del tiempo fue borrando de forma imperceptible aunque continua e inexorable, la memoria de su marido, hasta que llegó un día, para su íntimo escándalo, en que se dio cuenta de que ya no era capaz de evocar con precisión el rostro de aquel hombre al que había adorado desde el primer día en que lo vio sentado en aquel banco del parque. Aquel día recién acabada la guerra en que él, viéndola devorar en dos bocados un panecillo negro como el carbón, le regaló el suyo, mientras le mentía en aquel castellano forzado: “no se preocupe señorita, yo hoy he comido un buen plato de judías y la verdad, no tengo mucha hambre”.

                                                      Hasta que un lluvioso sábado de noviembre, hace ya muchos otoños, Vicenta, aburrida y sin saber muy bien que hacer, encendió el viejo telefunken del salón y allí, en aquel nuevo canal en el que hablaban en valenciano, estaba el dichoso Levante jugando un partido a vida ó muerte en un desvencijado campo de algún pueblo no muy lejano. Y perdía cuatro a cero. Y Vicenta vio a su marido allí, a su lado, con absoluta nitidez. Lo vio enfadado, encolerizado, gritando “ja hi ha prou, caguendéu!” . Y Vicenta lloró. Lloró como no había llorado en su vida, lloró todo lo que no había llorado en muchos años. Lloró hasta creer que no podría parar de hacerlo nunca.

                                                      Cuando despertó, poco antes del amanecer, Vicenta ya no lloraba. Buscó y rebuscó por toda la casa hasta que encontró la vieja bandera que su hijo y su marido llevaban cada quince días desde la Malvarrosa hasta el Vallejo en aquel tranvía. Esa bandera que desde hace diecinueve temporadas ahora lleva ella al Ciudad de Valencia. La misma bandera con la que está saludando a esos jóvenes que le gritan: “abuela, ja som de primera”.

                                                      Ahora, allá en el cielo, su Toni estará exclamando: “per fí ,caguendéu!” mientras Dios, a su lado, se rie a carcajadas.

                                                      força llevant !!!

                                                      Responder Citar 0
                                                        1 Respuesta Última respuesta

                                                      • F
                                                        fidel Última edición por

                                                        que alguien les cuente a los mercenarios esta historia

                                                        Responder Citar 0
                                                          1 Respuesta Última respuesta

                                                        • xampions2000 Última edición por

                                                          que bonito de verdad me has emocionado a estas horas de la mañana, no esta mal para empezar el dia

                                                          Responder Citar 0
                                                            1 Respuesta Última respuesta

                                                          • xampions2000 Última edición por

                                                            @fidel:

                                                            que alguien les cuente a los mercenarios esta historia

                                                            no lo entenderian

                                                            Responder Citar 0
                                                              1 Respuesta Última respuesta

                                                            • 7kasrrue7 Última edición por

                                                              @xampions2000:

                                                              @fidel:

                                                              que alguien les cuente a los mercenarios esta historia

                                                              no lo entenderian

                                                              si no la entendien es porque no quieren.

                                                              Responder Citar 0
                                                                1 Respuesta Última respuesta

                                                              • ?
                                                                Invitado Última edición por

                                                                Vaya tela como sube la moral esta historia… Vamos LEVANTE

                                                                Responder Citar 0
                                                                  1 Respuesta Última respuesta

                                                                • First post
                                                                  Last post