Navegación

    Granotas
    • Registrarse
    • Conectarse
    • Buscar
    • Categorías
    • Recientes
    • Popular
    • Usuarios
    • Grupos

    Foreros, ¿por qué sois del Levante?

    Levante UD
    23
    36
    1830
    Cargando más mensajes
    • Más antiguo a más nuevo
    • Más nuevo a más antiguo
    • Mayor número de Votos
    Responder
    • Responder como tema
    Accede para responder
    Este tema ha sido borrado. Solo los usuarios que tengan privilegios de administración de temas pueden verlo.
    • antonio 3056 Última edición por

      @TOPBOYSSLUD:

      Imposible olvidar el partido de Riganó, Antonio. Recuerdo que estábamos todos jodidos por la marcha del equipo y la aparición con aquellos golazos nos hizo creer en una posible salvación que al final no fue asi.

      Yo otra anécdota que tengo sobre la familiaridad que da este club es cuando después de ir varios años a una empresa que nos suministraba un material, me enteré de que el hombre era del Levante, con el que solía tratar siempre…entonces todo cambió. Cada vez que iba era hablar siempre del Levante como el que pertenece a un grupo clandestino y habla en clave Su empresa cerró pero el hombre sigue yendo a grada central.

      Pues si,creímos durante un tiempo en el milagro jaja
      Para que veamos que este club es como una gran familia, que grande es ser pequeño

      Responder Citar 0
        1 Respuesta Última respuesta

      • Kekio Última edición por

        @antonio 3056:

        Ese del Levante 1-4 Osasuna fué mí segundo partido que fuí al ciutat de valencia(el primero fué el Levante 3-1 Algeciras,q metio Reggi 3 goles),y la temporada siguiente que descendimos me saque el pase de cachondeo con mi cuñado culé y yo por aquel entonces era más bien xoto , el caso es que a pesar de la temporada tan desastrosa que hicimos me hice del Levante no se porque,desde los primeros partidos me empece a enamorar de este equipo,yo me divertía un montón cantando las canciones que les cantabamos a nuestros delanteros (vaaa meter un gol,Christian Riganò o vamos Riga y Riganò), me acuerdo que empece a escuchar Sin tregua en la emisora del choto Insa por las tardes, menudas risas me echaba, pero del partido que a un levantinista no se le puede olvidar fue el Triplete de Riganò contra el Almería yo ese día flipe .
        En definitiva,ese año bajamos pero yo he seguido sacandome mi pase religiosamente temporada a temporada,fuí miembro de la peña amuntgranotes durante unos cuantos años, ahora no soy por falta de tiempo y de pasta(que la matrícula de la uni esta cara), y he tenido montón de anécdotas y he conocido a muy buena gente durante estos años,que sigamos así por muchos años más.

        Por cierto kekio, si no me equivoco tu fuiste aficionado del levante por un manager del PC no? jajaja que máquina

        Esa es la teoría más lógica que he encontrado a mi amor por el Levante PC Fútbol 7, un clásico jajajajaja

        foro-levante-ud/aficionados-granotas-por-mundo-kekio_70358/

        Responder Citar 0
          1 Respuesta Última respuesta

        • BallesterosEtern Última edición por

          Orgulloso d estar en el mismo barco con gente como vosotros. Gran idea abrir este hilo. Macho llevant¡¡¡¡

          i hui ferme el teu pas, el gran triomf t'espera,
          es cobrix de glória el teu nom immortal.

          QC217 DIMISION

          Responder Citar 0
            1 Respuesta Última respuesta

          • blaugranota Última edición por

            Jo vinc de familia antifutbolera, la meua afició al futbol va vindre a partir d'un amic de l'EGB que era del Madrid i supose que per influència jo també em vaig fer. Amb el temps vaig perdre el contacte amb eixe amic i vaig acabar fent-me del Barça (amb certa influència del meu germà). Quan anava a l'institut recorde que anava a veure l'Olímpic que estava a 2ªB i un dia que jugava contra el Llevant vaig descubrir el club granota que fins aquell moment desconeixia (no existia Canal 9… bé, ara tampoc ) em va fer gràcia que l'equip fora també blaugrana i de València. Al principi vaig ser dual, barcelonista i granota però quan l'any 92 el Barça va guanyar la Copa d'Europa va començar a decaure el meu interés pel Barça i ara només seguisc i sóc capaç de vore els partits del Llevant.

            I ara contaré una anècdota personal. Recorde que el meu avi tenia en una caixa amagada una samarreta blaugrana que tenia molts anys (jo crec que era dels anys 60) i que no portava cap escut. Quan jo era menut mai li vaig preguntar aquella samarreta de quin equip era i mai vaig poder-li preguntar, el cas és que un dia vaig saber que el meu avi si era aficionat al futbol i que havia viscut a la ciutat de València alguns anys, curiosament els anys del famós ascens a 1ª, i molt a prop de l'antic estadi de Vallejo. No sé si haurà segut així, però com he vist moltes fotos antigues del Llevant sense escut a la samarreta i el meu avi vivia molt a prop de Vallejo sempre he pensat (he volgut pensar) que aquella samarreta era del Llevant i li havia donat algú els anys que havia viscut a València o vés a saber si estava allí celebrant l'ascens. No sé si haurà segut així però sempre m'ha agradat pensar que si.

            Responder Citar 0
              1 Respuesta Última respuesta

            • G
              Granota666 Última edición por

              Yo soy de un pueblo de Cuenca, de Ribatajada. Cuando me fui a vivir a Valencia hace diez años me hice socio del Levante. He tenido el pase hasta el año pasado que ya me fui de Valencia y este año no me lo he sacado. Este año de momento solo he ido a un partido al Ciutat y otro cuando jugo aquí en Cuenca.

              Como anécdota comentar, que Ribatajada tiene menos de 100 habitantes, y que el año pasado había 3 personas viviendo aquí que teníamos el pase. Además hay unos 10 pases más simpatizantes de gente de origen o que haya vivido en el pueblo antes y ahora viva en Valencia. En el bar del pueblo suele haber mucha expectación a la hora de ver el Levante.

              Responder Citar 0
                1 Respuesta Última respuesta

              • rana baileys Última edición por

                Mi afición se remonta a la primavera de 1964 (hace justo ahora 50 años), cuando mi padre me llevó un día a ver un partido a Vallejo. Era un partido de copa y el resultado final fue Levante 0 R. Sociedad 1.
                Bueno, no sé lo que llegué a sentir en aquel cuerpecito de 7 años, pero lo cierto es que fue amor a primera vista. Al año siguiente fuimos a casi todos los partidos en primera, incluido el triste partido de la promoción ante al Málaga. Y desde entonces, ese amor ha ido in crescendo, y cuando voy a ver un partido del Levante, y también por tv, me siento como un adolescente que se cita con su primer amor.
                También quiero confesar una cosa para ser sincero. He sido xotograna, unos pocos años, hace mucho tiempo, como 40 años, pero esa enfermedad la superé antes de que Franco muriera.
                Y poco más. Anécdotas? ..para parar un tren, pero prefiero recodar un viejo post en el que hablaba con cierta emoción de este tema:
                foro-levante-ud/papa_17085/?hilit=a%20mi%20pap%C3%A1

                Refets de l'enclusa del advers
                de la ma d'un somni que torna
                units per l'amor a uns colors
                tot cor des de 1909

                Responder Citar 0
                  1 Respuesta Última respuesta

                • First post
                  Last post